Rozdział 7

-Co ty na to żebyśmy obejrzeli u mnie jakiś film .?-zadałam pytanie Krzysiowi.

-Ok. . Tylko co ?

-Nie wiem , mam dosyć sporo filmów , coś się wybierze .-powiedziałam i szliśmy dalej .Po drodze  do mojego mieszkania wstąpiliśmy jeszcze razem do sklepu , ponieważ stwierdziłam , że w mojej lodówce nie ma nic sensownego do jedzenia .

Około 15 .00 byliśmy w mieszkaniu . Kazałam Krzyśkowi się rozgościć , a sama poszłam zrobić obiad . Po jakiejś  godzinie zajadaliśmy się moim popisowym daniem czyli spaghetti . Następnie kazałam Krzysiowi wybrać jakiś film , a sama zrobiłam nam popcorn .

-I co wybrałeś ?-zapytałam .

-Nic . Ty decyduj .-powiedział i wyszczerzył się do mnie .

-No dobra , to może to . –wybrałam płytę z filmem : ,, I że cię nie opuszczę ‘’

Film bardzo nam się podobał o godzinie 19.00 mój chłopak wrócił do siebie , a ja w końcu  postanowiłam się skontaktować z Eweliną . W piątek po meczu pojechała do swoich rodziców i od tego czasu nie rozmawiałyśmy .

-Hej , co tam u ciebie słychać ?-zapytałam przyjaciółkę .

-A nic ciekawego , a u ciebie ?-zapytała .

- A wiesz dużo ciekawych rzeczy mam chłopaka , zaczęłam prace…- zaczęłam wyliczać ,gdy ta nagle mi przerwała .

-Zaraz , zaraz chłopaka ?! Kogo ?-zapytała zdziwiona .

-Pamiętasz tego Krzyśka ?

-Tego co grał w piątek na meczu ?-spytała.

-Tak , tego .Okazało się , że moje przypuszczenia się sprawdziły i jest to nasz kolega z klasy .

-Ejj . Ale przecież było z niego niezłe ziółko .

-Tak , wiem , ale on się zmienił .-powiedziałam jej .

-Ale , żeby potem niebyło : ‘’a nie mówiłam ‘’ .

-No , już kończymy ten temat , wrócisz to się przekonasz . No , właśnie kiedy wracasz ?-zapytałam moją przyjaciółkę .

-Jutro , więc odbierzesz mnie jutro z pociągu ?

-Dobra , o której ?                                                            

-10.00 .

-Będę . Pa , Do jutra .

-Papa .

  Pożegnałam się z Eweliną i poszłam wziąć prysznic . O 22.00 już smacznie spałam. Wstałam o 8.15 ubrałam się do pracy , czyli założyłam  białą koszulkę polo z logo Skry , do tego czarne rurki i czarne Conversy . Włosy uczesałam  w wysoką kitkę i do tego delikatny makijaż . Później zjadłam śniadanie czyli musli.O 9.30 wyruszyłam na peron po Ewelinę .

-Hej . –przywitałam się z Ewą . –Jesteś dwie minuty przed czasem , to dziwne.

-No nie ? Te nasze polskie koleje .-odpowiedziała mi Ewka i zaczęłyśmy się śmiać .

-Choć jedziemy  do domu . –powiedziałam Ewelinie i wzięłam jej walizkę .

W  drodze do mieszkania Ewka opowiadała mi co słychać w naszych rodzinnych stronach i tak w pół do jedenastej byłyśmy już na miejscu . Powiedziałam mojej przyjaciółce , że zaraz muszę iść do pracy i wtedy zaczął dzwonić dzwonek do drzwi .Ewelina poszła otworzyć .

-Cześć jest Asia?- usłyszałam głos Krzyśka .

-Tak już ją wołam . Aśkaaa .!

-Już idę . poszłam i przywitałam się z Krzyśkiem buziakiem w policzek .

Powiedziałam Ewelinie , że powinnam być w domu około czternastej .Pożegnałyśmy się  i poszłam do pracy razem z moim chłopakiem .

Dzień w pracy minął mi bardzo szybko i przyjemnie . Wracając z hali razem z Krzyśkiem wpadałam na pewien pomysł .

-Słuchaj . Co ty na to żebyśmy razem z Ewką zorganizowali zjazd absolwentów naszego gimnazjum?- zapytałam .

-Wspaniały pomysł , tylko musisz pogadać z Eweliną .

-Z nią nie będzie żadnego problemu .-powiedziałam z błyskiem w oku .

-Słuchaj mnie teraz bo my niby jesteśmy razem , a ja nawet no wiesz …-zaczął Krzyś .

-Co ?

-No wiesz nie poprosiłem cię no … o chodzenie  . –powiedział , a ja zaczęłam się śmiać .

-Z czego się śmiejesz to jest bardzo poważna sprawa . –powiedział mi walnął przysłowiowego focha .

-No nie gniewaj się , ale dla mnie to ,,chodzenie’’ to jest strasznie dziecinne .

-Dla mnie też ale , mniejsza o to . –zatrzymał się i złapał mnie za rękę . –Czy ty Joanno Chatkiewicz , zostaniesz moją dziewczyną ?-zapytał z uśmiechem na twarzy , a ja po prostu myślałam , że padnę tam ze śmiechu .

-Oczywiście , że tak głuptasie .-powiedziałam i pocałowałam go .

I tak już w znakomitych humorach poszliśmy do mojego mieszkania porozmawiać z Eweliną , co się okazało zwykła formalnością , bo ta bardzo ucieszyła się na wieść o tym , że  spotka  swoje koleżanki i kolegów ze  szkolnych ławek .Postanowiliśmy stworzyć wydarzenie na Facebook’u  , do którego już po pół godzinie dołączyło około pięciu osób . W trójkę zaczęliśmy wszystko przygotowywać .Krzysiek o 18.00 musiał już iść do siebie bo już za dwa dni Skra gra ważny ligowy mecz z Jastrzębiem .

_________________________________________________________________________________

Jest jaki jest , ale postanowiłam się wywiązać z obietnicy i dodać dzisiaj jeszcze jeden rozdział.

                                      Nie jest doskonały , ale raczej lepszego nie napisze .

       Mam mnóstwo pomysłów na dalszy ciąg , ale jakoś nie idzie mi pisanie dialogów .; (

                                                       Postaram się poprawić ; ) 

                                No , a teraz trzeba czytać książkę , bo się nie wyrobię . 

                                                              Żegnajcie . ; *