Rozdział 3

Gdy szłam do swojego mieszkania cały czas w głowie siedziało mi jedno , kim do cholery jest ten Krzysiek . ? Kiedy zbliżałam się do mojego osiedla ktoś na mnie wpadł .

- Uważaj jak idziesz . – krzyknęłam wkurzona .

-Lepiej ty patrz pod nogi . –odpowiedział mi wcześniej wspomniany ktoś .

Po 10 minutach już byłam u siebie w domu . Postanowiłam , że się przebiorę . Założyłam mój ulubiony sweterek zakładany przez głowę do tego ciemno-granatowe rurki i czarne workersy . Włosy związałam w koka , założyłam kurtkę i wyszłam z mieszkania . Idąc do klubu dołączył do mnie nie kto inny jak nasz Pawełek . Postanowiłam zapytać Zatiego o tego całego Krzyśka .

- Zati mógłbyś mi powiedzieć skąd wziął się ten Pławski . ?

-Nawrot wynalazł go w jakiejś wrocławskiej drużynie . A co . ? – zapytał i zaczął znacząco ruszać brwiami .

-Przestań .! – walnęłam go w ramie .

-Ałaaa . Co podoba ci się . ?

-Nie po prostu  chyba skądś  go znam . –zamyśliłam się .

-No to się przekonasz czy go znasz , w końcu on też tu będzie to sobie pogadacie . – odpowiedział .

I weszliśmy do klubu .

W klubie byli już wszyscy zawodnicy SKRY oprócz naszego tajemniczego pana .

Przywitałam się ze wszystkimi chłopakami i zamówiłam sobie sok pomarańczowy . Kiedy dosiadłam się do stolika , gdzie siedzieli już Winiar , Szampon i Zati , chwilę później do klubu wszedł on . Miał na sobie czarne jeansy , czerwono-granatową koszulę w kratkę i do tego czarne conversy  . Podszedł do moich towarzyszy i przywitał się z nimi . Następnie podszedł do mnie .

-Hej , czy my się czasem nie znamy . ? –zapytał .

-Yyy . . . czy to ty wpadłeś na mnie jakieś pół godziny temu , a tak poza tym czy my czasem nie chodziliśmy kiedyś razem do szkoły . ? – wyrecytowałam jednym tchem .

-Aśka to ty .  ? –zapytał z bananem na twarzy .

-Tak to ja Krzysiek , odkąd cie zobaczyłam miałam wrażenie , że cie skądś znam .

-A tak a pro po to ty na mnie wpadłaś .

-Nie bo ty . –zaczęłam się z nim kłócić .

-Dobra niech ci będzie . –ustąpił mi .

-Jak długo tu mieszkasz . ? –zapytałam .

- Ja dopiero 2 tygodnie – odpowiedział mi Krzysiek . A ty . ? –zapytał

-Ja już ponad rok muszę męczyć się z tymi wariatami . – odpowiedziałam z uśmiechem .

-Ejj . !!! My tu jesteśmy . –wtrącił Mariusz .

Pogawędziliśmy jeszcze z 2 godziny w piątkę , po czym postanowiłam wrócić do domu .

Kiedy wyszłam z klubu zimne powietrze dosłownie we mnie uderzyło , aż przeszły mnie dreszcze . Odeszłam jakieś 10 metrów i nagle ktoś złapał mnie za ramie .

-Zostaw mnie , bo zacznę krzyczeć .! – powiedziałam przerażona .

-Ej , spokojnie to tylko ja .

-Boże , Krzysiek  czy ty chcesz żebym dostałam zawału?!-odpowiedziałam mu i dałam sójkę w bok. Po co za mną wyszedłeś?

-Bo pomyślałem , że taka ładna dziewczyna jak ty nie może iść po nocy sama.

-Ha ha … I tak wogule to ty myślisz , bo jak chodziliśmy razem do szkoły to ty raczej nie byłeś z tych myślących .- naśmiewałam się z niego .

-Ha ha … Wiem , ale się zmieniłem  . –powiedział trochę jakby zawstydzony .

-Tak i może jeszcze mi powiesz , że już nie zmieniasz dziewczyn jak rękawiczki , masz żonę i gromadkę dzieci . –wypominałam mu jego zachowanie z przed kilku lat .

-Mówiłem ci już , że się zmieniłem . – powiedział lekko zirytowany tą całą sytuacją .

-Dobra , wierzę ci nie musisz na mnie krzyczeć . –chociaż w głowie miałam całkiem inne myśli .

-Co studiujesz .?-zapytał ni stąd , ni zowąd .

-Medycynę , a dokładniej fizjoterapię . –odpowiedziałam dumna i pewna siebie .Jestem na drugim roku , a co . ?

-Nie tak się pytam , bo Winiar wspominał mi coś , że miałaś praktyki w klubie , czy coś .

Porozmawialiśmy jeszcze trochę i powspominaliśmy stare , szkolne czasy .

Szliśmy pod moje osiedle , a on uparł się , że odprowadzi mnie pod same drzwi .

Trudno nie mam zamiaru się z nim znowu kłócić jak chce to niech mnie odprowadza – pomyślałam .

Stanęliśmy pod drzwiami mojego mieszkania .

-Spełniłeś już swoje zadanie , możesz już iść . –odpowiedział obojętnie patrząc w sufit .

-Dobrze , a czy spotkamy się jeszcze .?-zapytał z nadzieją w głosie , uśmiechając się przy tym zniewalająco .

-Nie wiem . Może w końcu grasz w drużynie , a ja jestem na wszystkich meczach więc … - przerwał mi i złapał mnie za rękę .

-Nie w tym sensie . Może umówisz się ze mną na jakąś kawę czy coś .-zapytał.

-Okeyy . Kiedy i gdzie .? –zapytałam lekko zdziwiona .

-Może jutro w tej kawiarni za rogiem .?

-Ok.

Wtedy wymieniliśmy się numerami , a on odszedł .Trochę zdziwiło mnie jego zachowanie , ale w końcu nie widzieliśmy się jakieś 7 lat , więc to chyba nic złego ...

_________________________________________________________________________________

Odpowiada wam taka długość , czy może za krótki . ? Muszę się wziąć za pisanie , bo kończą mi się zapasy , a jak na razie  weny brak . . . ; (